Voordat mijn kinderen in mijn leven kwamen had ik mezelf enkele dingen voorgenomen. Vrienden of kennissen die op bezoek kwamen met hun kinderen, of gewoon vreemde mensen bekijken die met hun kroost op stap waren.
Die kinderen die dan een scène maken of rare dingen doen.

En dan tegen jezelf of je andere vriendinnen zeggen:
AMAI DAT ZOU BIJ MIJ GEEN WAAR ZIJN!

Nu ik zelf trotse mama ben denk ik daar helemaal anders over en ben ik zelf aan enkele dingen schuldig!

• Ik zal nooit over mezelf in derde persoon praten.
  

je noemt jezelf ook ineens mama in plaats van ‘ik’ terwijl je je zo had voorgenomen dat nooit te doen, want hallo, je was nog wel je eigen persoon. Maar goed, mama moet nu echt even naar de wc.

• Ik doe in de supermarkt geen koeken open tot we in de auto zitten.

Soms zijn we nog maar twee minuten binnen en is het al van dat.
Ja wij zijn zo’n ouders die de koekjes open doen voor we aan de kassa staan.

• Ik zal mijn kind niet chanteren

Oeps, ook hier ben ik schuldig aan!
Maar het werkt wel 🙂

• Ik geef niet toe als mijn kind een driftbui heeft, ook niet in het openbaar. 

Niets hatelijker dat je kind die een scène maakt in het openbaar.
Vroeger dacht ik altijd amai die heeft haar kleine ook niet onder controle.
Nu komen we het zelf tegen. En ja ook wij geven daar dikwijls aan toe om ze stil te krijgen.

• Ik zet mijn kinderen niet voor de tv om ze stil te krijgen

Geef toe, dit is zo’n gemakkelijke oplossing om even rust te hebben.
Als ik na een drukke werkdag eten aan het maken ben en de kindjes veel aandacht vragen of ruzie maken met elkaar dan is het zo gemakkelijk om ze even voor de tv te zetten. STILTE

• Ik zal mijn kind niet omkopen met snoepjes

Als je flink bent krijg je straks een snoepje, als je mooi blijft stil zitten bij de kapper krijg je straks een snoepje.

• Ik zal mijn vriend niet ‘papa’ noemen

In the heat of the moment glipt het er ineens uit: Papa, kan je even helpen?’
En nee, ik had het niet tegen mijn vader.
Soms zitten we zo in het vader-moeder patroon, dat het logisch lijkt om je man papa te noemen.

• En dan is er nog het publieke kontruiken.

Ruik ik nu iets? Heeft die kleine nu kaka gedaan?
En voor je het weet snuffel je aan zijn pamperkont!
Vies…? Neen hoor, dat vinden we al lang niet meer vies. Net als het afvegen van snot,
het in je mond stoppen van een tuutje of het schoonvegen van een wangetje met je eigen spuug. Tijden veranderen 😉

Being a mom is knowing i will wake up every morning with my hands full, but I go to bed every night with my heart even fuller!!!!

 

Lees ook: Je weet dat je een mama bent als…